‘Layers’ is een samensmelting van de beeldtaal die ontstaat vanuit deze bevroren handelingen en van Gend zijn innerlijke binnenwereld. De lagen die uitgaan, staan voor het afpellen van een uienschil, je ontdoen van een laag. Iets waar het leven volgens van Gend soms uit lijkt te bestaan. Hij vraagt zich af hoeveel lagen je moet ontdoen om bij de kern van jezelf te komen en te zijn waar je wilt zijn in het leven? Wanneer je één laag aanpakt, geeft dit ruimte aan de volgende laag te beginnen. Zo blijft er altijd iets om aan te werken. Maar waarom eigenlijk?Geeft het meer rust niet te blijven pellen en niet te zoeken naar de kern van je zijn? Is zoeken niet erg vermoeiend en zinloos als je niks kwijt bent? Raak je, terwijl je jezelf ontdoet van elke laag, misschien ook iets kwijt waardoor je meer verwijderd raakt van jezelf?Soms zijn er momenten dat je het leven lijkt te begrijpen, innerlijke rust hebt en alles gestroomlijnd verloopt. Het andere moment snap je helemaal niet wat de vorige keer zo logisch was.

Van Gend gebruikt vaak de quote van Lucky Fonz III:   ‘Het leven is zo lelijk, het leven is zo mooi, het leven is vooral een eindeloos geklooi!’  
Kortom, een leven lang ‘work in progress’. Dus doe vandaag gerust een éxtra laag aan, het is goed zo.